Maatschappelijk werk

Ik ben best een beetje zenuwachtig. Na een gesprek met een vriendin van mij heb ik een afspraak gemaakt met de huisarts. Mijn vriendin adviseerde dit omdat ze vond dat ik tegen een burn-out aan zit. Ikke??? Ach, weet je, je gaat maar door en door, maar eigenlijk ben ik best een beetje op. Mijn hoofd is zo vol. Ik kom er niet meer uit. Het is zeker niet zo dat ik de hele dag op mijn gat zit hoor, ik ben juist de hele dag bezig met van alles en nog wat. Vooral ook met kleinste moppetoet. Die heeft zo vaak last van oorontstekingen. En daardoor dus ook heel huilerig, soms word je er knettergek van, tel regelmatig tot 10 en daar geen we weer verder. Ik kan heus nog wel genieten van de kleine dingen hoor, ik ben niet depresief. Maar een beetje orde in mn huishouden, administratie en wat tijd voor mij zou ik wel fijn vinden. Ik heb ook een gesprek gehad met mijn man. Ik was het een beetje zat. Hij is onwijs lief, lief voor de kinderen, trek ook een stofzuiger door het huis heen, daar ligt het niet aan. Maar na een paar keer aangegeven te hebben dat ik het fijn vind dat als ik iets vraag het ook gedaan word, en ik het ook fijn vind als je me laat merken dat je me waardeert, en zo zijn er nog meerdere kleine dingen dan vind ik dat je best je best een beetje mag doen. Ik doe ook mijn best. Nu vandaag heb ik een afspraak met een maatschappelijk werker. Ben heel benieuwd wat hij voor mij kan betekenen. Het voelt een beetje als falen, maar krijg te horen van de mensen die het weten dat dat helemaal niet zo is, en dat het goed is om hulp te vragen.

Alles gaat goed

Afgelopen zondag is mijn moeder weer naar huis gegaan. Het gaat erg goed met haar. Ze heeft het gelukkig naar haar zin gehad bij ons, en heeft heerlijk kunnen uitrusten. Gelukkig maar, want af en toe vond ik het wel zielig voor haar dat het af en toe een drukte van jewelste hierin huis was. O.a. ook omdat kleinste moppetoet een aardige volume kon opzetten.

Helaas heeft kleine moppetoet alweer oorontsteking. Wel hebben de dames vorig weekend heerlijk verwend, want ze hebben hun verjaardag mogen vieren. Ze zijn precies 3 weken na elkaar jarig. Vorig jaar had ik het appart gevierd, want toen werd kleinste mop 1 jaar en dat vond ik wel een eigen feestje waard. Nu krijgt kleine madam van 5 een echt partijtje. Ze mocht 4 kindjes uitnodigen, en ze heeft 3 meisjes en een jongetje. We gaan het thuis vieren. Dat vind ikzelf altijd zo gezellig. Koekhappen, stoelendans, spijkerpoepen, sminken en ik ga voor ieders een keukeschort naaien van een witte katoenen lap, en daar kunnen ze dan met textielstiften op tekenen en als die klaar zijn dan mogen ze die aan trekken en dan gaan we zelfgemaakte cupcakes versieren.

Ja, ik heb er zin in. Ik hoop de kindjes straks ook.

prachtig he, zo een mooi lentezonnetje