woensdag 26 oktober 2011

Het voordeel van donkere dagen zijn: dat je elk lichtpuntje sneller ziet ( hoorde ik van de week op de radio)

donderdag 20 oktober 2011

Tjeeemig wat hebben die meiden een kleren zeg. Veel gekregen en soms gekocht op rommelmarkten en kringloop winkels. Heerlijk vaind ik dat. Ze zie er ook altijd leuk uit al zeg ik zelf voor weinig geld. Wat ik wel nieuw koop zijn ondergoed en schoenen. En haarklips en dergelijke. Ik ben gisteren bezig geweest met de kleren uit te zoeken. Veel gaat er naar de loods wat er nu niet gedragen word en er gaat een zak naar mn nichtje. Ik heb veel zetjes gemaakt, want ik kan zo uuuuuuren voor de kast staan wat ik ze al eens aan ga trekken, en nu kan ik meteen een zetje uit de kast plukken. Van de dingen waar meerdere zetjes mee gemaakt kunnen worden heb ik stapeltjes appart. Ik moet voor Suus nog hempjes en sokjes kopen en voor Vera sokjes en een blauwe mayo. Ik heb een allerschatigst gebreid jurkje van de hema geschoord bij een 2e hands winkeltje, daar zitten blauwe balletjes op en daar wil ik een blauwe mayo bij. Gaat vast lukken, het is weer tijd voor mayo's.

Vandaag was ik kinderenvrij, het is papadag en morgenavond na het eten haal ik ze weer op. Ben nog wel wat zoekende met mn 'vrije' tijd. Ik heb wel gewerkt vandaag, snel een pizza gegeten en toen heb ik nog even gewerkt. Mn zus vroeg of ik even langs wilde rijden, ze had biefstuk voor me. Lekker hoor, echte verwennerij. Die eet ik morgen lekker op.

Morgen komt Bjorn ook weer lekker thuis het weekenden zn meisje komt ook mee. Die blijft ook het weekend slapen. Dit weekend ga ik ook met Vera haar bedje in elkaar zetten, jaja het wordt tijd voor een maatje groter. Leuk hoor. Ben benieuwd hoe ze het zal vinden.

Ik was en eigenlijk nog steeds op zoek naar een buikkastje. Helaas zijn die behoorlijk duur op marktplaats. Nu heb ik een ander schattig kastje gescoord bij de kringloop voor 12,50. Ook leuk. Maar heb toch mn zinnen op het buikkastje gezet. En uiteindelijk zal ik die ook wel krijgen. Dat zit namelijk zo. Een poosje geleden vertelde mijn oma dat ze zo een kastje weg ging doen. Niet wetende dat ik nu zo een kastje wil hebben want ik had hem met alle liefde gekregen. Ze vond het ook jammer toen ik er laatst voor belde het kastje al weg was. Ze zei tegen me dat als ik een ander kastje kon regelen haar buikkastje mocht nemen want ze heeft er nog een staan. Die heeft ze al jaren, en die is ooit van mijn moeder geweest. Ik zei dat ik dat niet wilde, want hij hoort bij haar en ik heb dan het gevoel dat ik haar spullen 'weggaap' en dat wil ik niet. "nou", zegt ze "dan krijg je m wel als ik er niet meer ben". En dan met zo een heerlijke Amst*rdamse toon eronder :-)
Nou Oma, das een deul, ik hoop dat ik nog heel lang op dat kastje mag wachten.

zondag 16 oktober 2011

Gisteren heb ik via gratisoptehalen.nl een bed opgehaald. Helemaal de goede maat. Ben er erg blij mee. Ook de gastvrijheid van deze mensen, en helemaal dat het mensen zijn die redelijk bekenheid hebben. Ik durf het niet zo goed neer te zetten in verband met hun privacy, maar ik vond het supergaaf!! Mijn dag kon niet meer stuk.

Dit weekend is het ook papaweekend. Ik had grootste plannen in huis, maar eigenlijk heb ik alleen maar het bed opgehaald en de kleren uitgezocht voor de meiden die in de loods staan. Daar heb ik alle kleren staan die te groot zijn voor ze, en 2 keer per jaar haal ik daar kleding uit. Dat is wel lekker, want er zaten redelijk wat kleren bij voor de winter.

Dat ga ik vandaag wassen en de kleing uit de kasten ook even opruimen en sorteren. En wat ik dan over heb gaat naar mijn nichtje, die heeft ook een meid en heeft het ook niet breed.

Verder had ik nog de planning om mn trap te gaan schilderen, maar ik denk niet dat dat m word vandaag. Even uit mn systeem zetten.
Ik ben best wel moe. Ik wil zoveel dingen doen, en in mn hoofd is het zo druk. Ik moet weer even leren te ontspannen. Komt allemaal goed

dinsdag 11 oktober 2011

We waren gisteren aan het eten, zegt suus ineens: gezellig he mam. lekker rustig is het. ik zeg: oja, vind je het lekker rustig, ja zegt ze, het is nu geen geen gepraat.

snap je, ze bedoelde dus gewoon eindelijk weer beeld en geluid.

Van de week had hij gebeld en gezegd dat hij haar mist. Tranen met tuiten. Ja tuurlijk mist ze hem ook, en dat mag ook uitgesproken worden. Maar niet door de telefoon en zeker niet 5 minuten voor ze naar bed gaat.
Ik heb ook teruggebeld en gezegd dat hij dat niet meer moet doen. Ze was helemaal van slag af en dat vind ik zielig. Vanavond komt hij weer eten. Vera gaat lekker, ze heeft naar mijn weten er geen last van. Joan vraagt ook niet naar haar en ook niet aan de telefoon. Vreemd vind ik dat. Mischien vind hij haar te klein, maar zo een meisje weet en begrijpt meer dan je denkt. Ik ben bang dat ik wanneer ik er wat van zeg hij beledigd zou zijn.

Hij was ook al aan het zeuren dat het eigenlijk helemaal niet de bedoeling was dat hij nu al weg zou gaan. Ik was paf. Ik zei ook: je hebt zelf ja gezegd, en het is juist lief dat je in haar huisje mag, ze hoeft het niet te doen. Ach, ik hoop maar dat dit geen staartje krijgt.

donderdag 6 oktober 2011

Mn huis is een puinhoop. Afgelopen dinsdag heeft hij het dressior opgehaald. Dit was afgesproken, maar mijn god, wat een rommel komt eruit. Allemaal scrapspul en computerspul.

Ondertussen gaat het gewone leven ook gewoon door zoals zwemles, dansles, werken, en de huishoudenlijke perikelen. Ik wil zo graag dat mn huisje klaar is. Komt goed.
Ik heb mazzel want ik krijg een bijna nieuwe bank. Heppie Heppie Heppie ben ik ervan. Ik heb mijn eettafel ook anders gezet nu het dressoir eruit is en het is veel ruimer nu. Je moet wel door de troep heen kijken.
Vandaag ben ik ook bij de terapeut geweest. Ik ga gewoon ermee door. Ik heb genoeg te verwerken nu. Het lijkt ook net of je opnieuw je voorige 'scheiding' meemaakt. Alle narigheid komt naar boven, maar ik scheidt het wel natuurlijk. Afgelopen dinsdag heeft hij hier gegeten, maar ik kan nog niet aardig zijn. Ineens kreeg ik ook te horen dat hij eigenlijk wel tot de kerst hier had willen blijven. Nou ja zeg, had dan meteen nee gezegt tegen deze oplossing. Ik vind het ook ondankbaar want ze hadden het ook niet hoeven aan te bieden. Ja, nu moet hij natuurlijk zijn eigen dingen doen enzo.. En natuurlijk mist hij de meiden. Dat begrijp ik ook best.

Volgens de terapeut moet ik schrijven. Ik moet mijn boosheid opschrijven. Ik ben dus echt woest en boos en verdrietig en pissig op joan. Ik ben zo onwijs teleur gesteld. Ik heb zo mijn best gedaan en hij heeft er niets aan gedaan om ons huwlijk te redden. Hij steekt liever zijn energie in de scheiding. Ik vind het maar een slapjanus. En nu achteraf krijg ik te horen dat ik wispelturig ben, dat het huis altijd een puinhoop is, nou vraag ik je... Ik zorgde er altijd voor dat het huis netjes was als hij thuis kwam. Happie eten stond klaar etc etc. Een enkele keer was het een puinhoop en hoe zou dat komen... ik heb menig uurtje met een huilende zieke vera gezeten. Ik voel me totaal niet begrepen door hem. Totaal niet gesteund. Ik ben er klaar mee. Lekker mn eigen leventje lijden. Zelf bjorn zei: kunnen we weer verder waar we gebleven zijn mam, alleen nu met twee lekker meiden erbij.
Tja, ik heb ook een onwijs leuke tijd met joan meegemaakt hoor. Hij was heel anders, maar hij is als een blad van een boom omgeslagen. Van een vrolijke vent naar een sjagerijnige vent. En als je dan vroeg wat er aan schorte was het antwoord standaart: niets.. Bleh, voel me gewoon in de maling genomen.

Maargoed, we blijven positief, we gaan lekker mn huisje aanpakken. Ik heb gisteren de speelgoedkast opgeruimd. En vandaag wil ik de bakken onder te tafel aanpakken. De bank even schoonmaken, en eronder even zuigen en dweilen. Lekker fris.

zondag 2 oktober 2011

En dan is het stil, maar druk in je lijf. Heel raar hoor. Tis gewoon ff wennen.
Afgelopen donderdag is hij begonnen met het schoonmaken van een huisje waar hij tijdelijk in kan. 's avonds was hij gewoon hier, terwijl ik zoiets had van hup, ga die woning verder schoonmaken, hij wilt dit weekend de kinderen. Een heel vervelend gevoel, je bent van elkaar af, maar je bent bij elkaar, supergejaagd gevoel. Vrijdag is hij verder gegaan met schoonmaken en om 2 uur was hij weer hier. Toen heb ik hem terug gebracht met de rest van zijn spullen wat hij had ingepakt. Suus is bij hem gebleven, die vind het maar spannend. Ze is er ook te klein voor om te begrijpen wat er werkelijk aan de hand is.
Dinsdag heb ik aan haar verteld dat papa even ergens anders gaat wonen omdat papa en mama steeds een beetje ruzie hebben. Al is het een verkeerd woord want er is nooit ruzie, soms een kleine woordenwisseling maar de kinderen hebben dat niet meegemaakt. Wel zullen ze absoluut de sfeer hebben gevoelt want kinderen zijn net kleine antennes.e voelen vanalles, maar kunnen het niet benoemen. Daarom vond ik het ook zo een eyeopener toen suus met en tekening van een boze papa thuis kwam. Ja, idd, papa zit vaak met een sjagerijnige snoet op de bank tv te kijken.

Gistermorgen heb ik vera naar papa gebracht en gelukkig moest ik de hele dag werken. Nou heb ik zat te doen hoor, maar het is gewoon stil in huis. Zo een gejaagd gevoel door je lijf heen. Moeite om te ontspannen. Dus ik heb gisteren mezelf een avondje film beloofd met thuis bezorgd eten. Nou het eten was goor en de eerste film viel tegen, die heb ik halferwegen afgezet. En de 2e film ging wel. Er stond bij dat het drama was en het was meer triller en daar houd ik niet van. Ik had een film willen zoals ps i love you. Lekker janken enzo.

Vandaag ga ik lekker rommelen in huis. Mn moeder komt langs. En vanavond haal ik de kids op en breng ik de laatste spullen naar hem.
Er moet nog veel geregeld worden wat betrefd papierwerk. tjonge wat komt daar veel bij kijken zeg. Maar ook dat gaat me lukken. Girlpower!!