Mn huis is een puinhoop. Afgelopen dinsdag heeft hij het dressior opgehaald. Dit was afgesproken, maar mijn god, wat een rommel komt eruit. Allemaal scrapspul en computerspul.

Ondertussen gaat het gewone leven ook gewoon door zoals zwemles, dansles, werken, en de huishoudenlijke perikelen. Ik wil zo graag dat mn huisje klaar is. Komt goed.
Ik heb mazzel want ik krijg een bijna nieuwe bank. Heppie Heppie Heppie ben ik ervan. Ik heb mijn eettafel ook anders gezet nu het dressoir eruit is en het is veel ruimer nu. Je moet wel door de troep heen kijken.
Vandaag ben ik ook bij de terapeut geweest. Ik ga gewoon ermee door. Ik heb genoeg te verwerken nu. Het lijkt ook net of je opnieuw je voorige 'scheiding' meemaakt. Alle narigheid komt naar boven, maar ik scheidt het wel natuurlijk. Afgelopen dinsdag heeft hij hier gegeten, maar ik kan nog niet aardig zijn. Ineens kreeg ik ook te horen dat hij eigenlijk wel tot de kerst hier had willen blijven. Nou ja zeg, had dan meteen nee gezegt tegen deze oplossing. Ik vind het ook ondankbaar want ze hadden het ook niet hoeven aan te bieden. Ja, nu moet hij natuurlijk zijn eigen dingen doen enzo.. En natuurlijk mist hij de meiden. Dat begrijp ik ook best.

Volgens de terapeut moet ik schrijven. Ik moet mijn boosheid opschrijven. Ik ben dus echt woest en boos en verdrietig en pissig op joan. Ik ben zo onwijs teleur gesteld. Ik heb zo mijn best gedaan en hij heeft er niets aan gedaan om ons huwlijk te redden. Hij steekt liever zijn energie in de scheiding. Ik vind het maar een slapjanus. En nu achteraf krijg ik te horen dat ik wispelturig ben, dat het huis altijd een puinhoop is, nou vraag ik je... Ik zorgde er altijd voor dat het huis netjes was als hij thuis kwam. Happie eten stond klaar etc etc. Een enkele keer was het een puinhoop en hoe zou dat komen... ik heb menig uurtje met een huilende zieke vera gezeten. Ik voel me totaal niet begrepen door hem. Totaal niet gesteund. Ik ben er klaar mee. Lekker mn eigen leventje lijden. Zelf bjorn zei: kunnen we weer verder waar we gebleven zijn mam, alleen nu met twee lekker meiden erbij.
Tja, ik heb ook een onwijs leuke tijd met joan meegemaakt hoor. Hij was heel anders, maar hij is als een blad van een boom omgeslagen. Van een vrolijke vent naar een sjagerijnige vent. En als je dan vroeg wat er aan schorte was het antwoord standaart: niets.. Bleh, voel me gewoon in de maling genomen.

Maargoed, we blijven positief, we gaan lekker mn huisje aanpakken. Ik heb gisteren de speelgoedkast opgeruimd. En vandaag wil ik de bakken onder te tafel aanpakken. De bank even schoonmaken, en eronder even zuigen en dweilen. Lekker fris.