Oooooooo wat ben ik blij!!!
Omenabij 7,5 jaar geleden ben ik samen met mijn zoon naar dit huisje verhuisd. En toen was ik ook zoooooooooooo blij. Ik woonde toen in een straat waar mijn ex om de hoek woonde. Dat was een redelijk groot huis, op de begaande grond zonder tuin en maar 2 ramen aan de voorkant en een dakraam in de slaapkamer. Goh wat was ik daar ongelukkig. Ik leerde wel een hele goede vriendin daar kennen en onze vriendschap met een kleine tussen pose duurt nu 13 jaar. Onze zonen zijn dezelfde leeftijd. Zo leuk om te zien hoe dat zich ontwikkeld.
Deze woning waar we nu nog wonen is nog steeds een fijne woning. Hier heb ik mijn 'nieuwe' start gemaakt. Weg van mijn ex, weg van die nare woning waar ik me helemaal in opgesloten voelde. Ik moest dan ook echt wennen dat ik ramen aan alle kanten had. Hier heb ik me verder ontwikkeld. Ben ik van mijn ex losgekomen, heb ik mijn studie gedaan, ben ik verder 'volwassen' geworden. En in deze woning heb ik mijn vroegere schoolvriendinnetje weer ontmoet via http://www.schoolbank.nl/
En zo heb ik mijn man ontmoet via haar. In deze woning is onze liefde voor elkaar verder ontwikkeld en hebben we nu een heus gezin bestaande uit 5 personen. Want hij is toen bij ons ingetrokken. Ons huis is zo een 40 vierkante meter, dus klein. Onze dochters slapen bij ons op de slaapkamer. En nu gaan we verhuizen. We krijgen een woning met een heuze tuin!!tje ;-) Want hij is niet al te groot, maar ik ben er zooooooo blij mee. Vraag, laat los en ontvang!! De wijze woorden van mijn vriendinntje. Ik was zo teleurgesteld dat we 2e waren geworden, en nu! Nu hebben we hem alsnog. Zo een lief schattig woninkje. Ben er zo supersuper blij mee. Alles komt goed. Ik kan nu lekker vanuit huis gaan werken, en mijn man woont dichter bij zijn werk. Ook is mijn zoon dichter bij zijn hobby. Allemaal voordelen.
Alleen krijg je wat, en laat je wat. Zo woont mijn moeder vlak bij mij, en die blijft dan ook hier wonen. Tussen mijn moeder en mij heeft het eigenlijk niet zo heel goed geboterd, maar de laatste tijd gaat het heel goed tussen ons. Waarschijnlijk omdat ik ben verandert. Dus ik vind het wel erg jammer. En de peuterspeelzaal voor mijn peuterdochter zal ik achter moeten laten. En dat vind ik ook jammer. Ze heeft het er zo naar haar zin. En de leidsters zijn presies zoals ik graag voor mijn dochtertje wil. En ook onze huisarts zal ik missen. Die leefde altijd helemaal met ons mee.
Maar het is oneindig lang wachten mochten we hier een andere woning kunnen krijgen met tuin. En ik wil niet meer op een flat. Ik wil niet meer iemand die boven ons woont. Want al is onze buurvrouw heel aardig, ze kunnen een behoorlijke herrie maken. Ze hebben ook een dochtertje en die gaat altijd laat naar bed, nou moet dat iedereen voor zich weten, maar ze miept vaak, en stampt, en fietst. En soms zeg ik het ook wel aan de buren, maar er word niet naar geluisterd, helaas. En ik wil graag de lieve vrede even bewaren tot de tijd dat we hier weggaan. Ook mogen ze weleens wat aan hun bed doen, want ik weet al presies het ritme dat ze leven, en ik heb het al 2 keer gezegd, nou als je er niks aan doet, dan heb je dus lak aan je medemens. En dan kan ik beter maar me mond houden, want anders ben ik niet aardig. Maar frustrerend is het wel.
Ennieweeeeeeeee: ik ben supersupersupersuperblij!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
De aarbeitjes die nu in een bak op het balkon krap staan te wezen hebben een bestemming ;-) en ik heb ook een druivenstruik gezien, en ik ga vragen of ik daar een stek van mag af nemen. helemaal leuk.
Toevallig heb ik het weekend een pompoen gekocht om eens een soep van te maken, maar mischien zet ik hem wel voor mn deurtje, samen met een krans op de herfstsfeer. Ooooh wat heerlijk zeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten